Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

6 Poems contain many thousand

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:24.2-24.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:24.2

German Translation

[1] مقام امن و می بی‌غش و رفیق شفیق
گرت مدام میسر شود زهی توفیق

[2] جهان و کار جهان جمله هیچ بر هیچ است
هزار بار من این نکته کرده‌ام تحقیق

[3] دریغ و درد که تا این زمان ندانستم
که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق

[4] به مأمنی رو و فرصت شمر غنیمت وقت
که در کمینگه عمرند قاطعان طریق

[5] بیا که توبه ز لعل نگار و خنده جام
حکایتیست که عقلش نمی‌کند تصدیق

[6] اگر چه موی میانت به چون منی نرسد
خوش است خاطرم از فکر این خیال دقیق

[7] حلاوتی که تو را در چه زنخدان است
به کنه آن نرسد صد هزار فکر عمیق

[8] اگر به رنگ عقیقی شد اشک من چه عجب
که مهر خاتم لعل تو هست همچو عقیق

[9] به خنده گفت که حافظ غلام طبع توام
ببین که تا به چه حدم همی‌کند تحمیق

[1] The abode of peace ,unalloyed wine ,and the kind companion ,
If ever attainable these be to thee ,O excellent the grace of God

[2] The world and the world's work ,all naught in naught is
The verifying of this matter ,a thousand times ,I have made .

[3] Regret and sorrow that ,up to this time ,I knew not ,
That the alchemy of happiness is^ the Friend ,the Friend

[4] To a place of safety ,go opportunity ,reckon the plunder of time
For ,in the ambuscades of life ,are the highwaymen of the Path .

[5] O Saki come .For penitence for the ruby lip of the true Beloved and for the laughter the sparkling of the cup ,
Is an imagination ,verification whereof reason maketh not .

[6] Although ,to one contemptible like me ,the slender hair of thy small waist reacheth not ,
From the thought of this subtle matter ,happy is my heart .

[7] That darkish beauty that is in the chin - pit of thine ,
To its profound depth ,reach not many a thought profound .

[8] If ,with the colour of red cornelian ,my tear be ,what wonder
For like red cornelian ,is the seal of the seal - ring of my eye .

[9] With laughter ,he the Saki spake ,saying Hafiz the servant of thy nature ,I am
Behold to what degree ,me a fool ,he the Saki maketh .

[1] Wo ist ein Herz, daß es mich führ' Pfade des Heils,Auf keinem Wege konnt' ich zu dem Freund gelangen.

[2] Sicherer Ort, lauterer Wein, treuer Gesell,Sind diese drey dir stets bescher't, o gutes Schicksal!

[3] Wissen der Welt, Thaten der Welt, Alles ist Nichts,Ich habe tausendmal dies Wort als wahr bewähret.

[4] Leider und Ach! Daß ich bis jetzt nimmer gewußt,Daß mein Geleitsmann auch des Glückes Geleit' gewesen.

[5] Suche dir schnell sicheren Ort, nütze die Zeit,Denn Räuber liegen in des Lebens Hinterhalte.

[6] Ueber das Glas, und den Rubin, Buße zu thun,Ist eine Fantasie, die der Verstand nicht gut heißt.

[7] Mitte des Leib's! fein wie ein Haar! nimmer umschließ'Ich dich, doch froh ist mein Gemüth des feinen Bildes.

[8] Grübchen des Kinns! Was du an Reiz heimlich verbirgst,Wird nie ergründen hunderttausendfache Weisheit.

[9] Ob des Rubins, den ich geweint, wundert Euch nicht,Ein flammender Pyrop ist meines Auges Siegel.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.37-32.37

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.37

German Translation

[1] رفتم به باغ صبحدمی تا چنم گلی
آمد به گوش ناگهم آواز بلبلی

[2] مسکین چو من به عشق گلی گشته مبتلا
و اندر چمن فکنده ز فریاد غلغلی

[3] می‌گشتم اندر آن چمن و باغ دم به دم
می‌کردم اندر آن گل و بلبل تاملی

[4] گل یار حسن گشته و بلبل قرین عشق
آن را تفضلی نه و این را تبدلی

[5] چون کرد در دلم اثر آواز عندلیب
گشتم چنان که هیچ نماندم تحملی

[6] بس گل شکفته می‌شود این باغ را ولی
کس بی بلای خار نچیده‌ست از او گلی

[7] حافظ مدار امید فرج از مدار چرخ
دارد هزار عیب و ندارد تفضلی

[1] One morning to the garden I went a rose to pluck ,
Suddenly ,came to my ear the clamour of a bulbul .

[2] Like me ,wretched ,in love for a rose ,entangled he was
And into the sward ,by hi* plaint ,cast a clamour .

[3] Momently ,in that garden - sward ,I sauntered
On that rose and bulbul ,I kept a - musing .

[4] The rose became the lover of the thorn and the bulbul ,the associate of love and its pain
Not a change to this the rose nor to that the bulbul a change .

[5] When ,in my heart ,the bulbul's voice impression made ,
I so became that mine remained not a particle of patience .

[6] Of this garden ,many a rose keepeth blossoming .But ,
From it ,without the calamity of the thorn ,none plucked a rose .

[7] Hafiz of this centre - place of existence ,have no hope
A thousand defects ,it hath it hath not a single excellence .

[1] Frühe gieng ich in Garten hinaus, um Rosen zu pflücken, Und der Nachtigall Laut tönte mir gählings in's Ohr.

[2] Ach! die Arme, sie ist wie ich in Rosen verliebet, Und mit klagendem Lied, weint sie im Hain, auf der Flur.

[3] Eine Weile gieng ich herum auf der Flur, in dem Garten, Dachte der Rose viel, dachte der Nachtigall nach.

[4] Rosen lieben die Dornen, und Nachtigallen die Liebe, Jene wechseln nicht, und diese verändern sich nicht.

[5] Als der Nachtigall Laut begann auf die Seele zu wirken, Blieb mir weder Kraft, Muth, noch Vermögen zurück.

[6] Freilich blühen der Rosen gar viel im Garten der Erde, Aber wer sie pflückt, fühlet die Schmerzen des Dorns.

[7] Hoffe, Hafis, nicht Bestand von diesem wechselnden Himmel, Weil er keinen Werth, tausend Gebrechen nur hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.2-10.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.2

German Translation

[1] شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد
زدیم بر صف رندان و هر چه بادا باد

[2] گره ز دل بگشا و از سپهر یاد مکن
که فکر هیچ مهندس چنین گره نگشاد

[3] ز انقلاب زمانه عجب مدار که چرخ
از این فسانه هزاران هزار دارد یاد

[4] قدح به شرط ادب گیر زان که ترکیبش
ز کاسه سر جمشید و بهمن است و قباد

[5] که آگه است که کاووس و کی کجا رفتند
که واقف است که چون رفت تخت جم بر باد

[6] ز حسرت لب شیرین هنوز می‌بینم
که لاله می‌دمد از خون دیده فرهاد

[7] مگر که لاله بدانست بی‌وفایی دهر
که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد

[8] بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم
مگر رسیم به گنجی در این خراب آباد

[9] نمی‌دهند اجازت مرا به سیر و سفر
نسیم باد مصلا و آب رکن آباد

[10] قدح مگیر چو حافظ مگر به ناله چنگ
که بسته‌اند بر ابریشم طرب دل شاد

[1] Wine and hidden pleasure love what are they Baseless work .
On the ranks of our own profligates the murshids we dashed and joined them What is fit to be be

[2] Unloose the heart's knot of thought and of hesitation and think not of the sky
For such a knot ,the thought of no geometrician hath loosed .

[3] At Time's changes ,wonder not .For the sphere
Recollecteth many a thousand tales of sorcery of this kind

[4] With respect learning and knowledge take the goblet .For its composition
Is of the dust of the skull of Jamshid ,of Bahman ,and of Kubad .

[5] Where K'a ,us and Kay went ,who is informed
How Jamshid's throne went to the wind of destruction who is informed

[6] From passion for Shirin's lip ,yet I see
That ,from the blood of Farhad's eye ,the tulip blossometh .

[7] Perchance the tulip knew Time's unfaithfulness
For ,since she was born and become ,from out of her hand she hath not placed the cup of wine .

[8] Come come so that ,awhile ,with wine of love ruined effaced and non - existent we may become
Perchance by means of love to that great fortune union with the true Beloved we may ,in the stage of effacement in this ruined place the world ,the field of the first ,and the last ,world reach .

[9] For wandering and journeying ,me ,permission give not
The breeze of Musalla's dust ,and the water of Ruknabad .

[10] Like Hafiz ,take riot the cup save to the sonnd of the harp
For ,to the silk cord of joy ,they have bound the glad heart .

[11] If from the hand ,I put not down the cup ,carp not at me
For ,purer than this cup to me no companion hath appeared .

[1] Heimlich lieben und trinken, was ist's? ein lockeres Tagwerk. Ich mich zur Trunkenen schlag', sey es nun, was es auch sey.

[2] Löse den Knoten des Herzens, und sorge dich weiter um's Loos nicht, Kein Geometer hat noch diese Verwirrung gelößt.

[3] Ueber den Handel und Wechsel der Zeit sollst du dich nicht wundern, Aehnliche Zauberei'n haltet das Schicksal bereit.

[4] Halte bescheiden das Glas, es ist zusammengesetzet, Aus den Schädeln Dschemschids, Keikobads und Behmens,

[5] Wer lehrt uns, wohin Kaiwas und Nimrod gegangen? Wie der Thron Dschemschids endlich in Stücke zerfiel?

[6] Siehe Ferhad, wie sehnet er sich nach den Lippen Schirinen's Aus der Thränenfluth sproßen die Tulpen vor ihm.

[7] Siehe die Tulpe, sie kennt, wie treulos der Wechsel der Zeit ist, Denn sie gab das Glas niemals bisher aus der Hand.

[8] Komm, ich will vom Weine berauscht und wüst seyn ein wenig, Denn ich finde vielleicht Schätz' im verwüsteten Bau.

[9] Weder die Fluth Roknabads, noch der Hauch des Winds von Mosella, Geben mir Freiheit, von hier mich zu entfernen auf lang. Was mich traf von den Leiden der Liebe, das hat mich getroffen, Vor dem Bösen des Augs schütz' die Geliebte, o Herr!

[10] Nimm nicht das Glas wie Hafis, du nimm's bei dem Schalle der Laute, Freude des Lebens hängt seidenen Faden entlang.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.16-10.16

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.16

German Translation

[1] درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بی‌شمار آرد

[2] چو مهمان خراباتی به عزت باش با رندان
که درد سر کشی جانا گرت مستی خمار آرد

[3] شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما
بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد

[4] عماری دار لیلی را که مهد ماه در حکم است
خدا را در دل اندازش که بر مجنون گذار آرد

[5] بهار عمر خواه ای دل وگرنه این چمن هر سال
چو نسرین صد گل آرد بار و چون بلبل هزار آرد

[6] خدا را چون دل ریشم قراری بست با زلفت
بفرما لعل نوشین را که زودش باقرار آرد

[7] در این باغ از خدا خواهد دگر پیرانه سر حافظ
نشیند بر لب جویی و سروی در کنار آرد

[1] Plant the tree of friendship ,that ,to fruit ,the heart's desire bringeth
Up - pluck the bush of enmity ,that countless troubles bringeth .

[2] When thou art the guest of the tavern of love with profligates holy travellers be with respect
For ,O beloved ,if thou be only a dreg - drinker ,the intoxication ,of wine - sickness of the love for God even this dreg bringeth .

[3] The night of society with beloved ones reckon plunder .For ,after our time ,
The sphere many a revolution maketh many a night winter and day spring bringeth .

[4] Laila's litter - keeper ,in whose order is the moon's cradle ,
O God into his heart cast the wish that ,passing by the abode of Majnun ,he may cause .

[5] O heart desire the spring season .If not ,every year ,this sward the world
A hundred beautiful roses ,like the wild rose ,and a thousand birds like the nightingale bringeth .

[6] Since ,with Thy tress ,my wounded heart hath established a covenant ,for God's sake ,
Order Thy sweet ruby lip that to rest ,its the heart's state ,it may bring .

[7] In this garden the world Hafiz ,gray of head ,asketh God
That ,by the marge of the stream ,he may sit and into his embrace ,a cypress may bring .

[1] Pflanze den Baum der Freundschaft, Der Frucht des Wunsches bringt, Tilge den Zweig der Feindschaft, Der Schmerz und Qualen bringt.

[2] Bist du ein Gast der Schenke, Begegne Trunknen gut, Weil dein Betragen dir sonst Verdruß und Kopfweh bringt.

[3] Nütze die Nachtgespräche, Indem in unsrer Zeit, Weltengeschick der Tage Und Nächte viele bringt.

[4] Sende dem Herzen Leila's, Worinn der Mond sich wiegt, Einen Gedanken, der sie Medschnun näher bringt,

[5] Wünsche des Lebens Frühling! Weil diese Flur nicht stets Vögel und Blumen bringt, Narziße's und Bülbül.

[6] Wahrlich der Winde Busen Vertrauet auf dein Haar, Deinem Rubin befehle, Daß er's zur Ordnung bringt. Niedergefallen bist du Mit tausend Pfunden Herz! Siehe nun! daß ein Becher Mit Wein zur Ruh' dich bringt.

[7] Siehe! Hafis erflehet, Daß ihn sein Loos zum Rand Eines Gewässers, zum Busen Von Euer Ceder bringt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.135-10.135

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.135

German Translation

[1] چو آفتاب می از مشرق پیاله برآید
ز باغ عارض ساقی هزار لاله برآید

[2] نسیم در سر گل بشکند کلاله سنبل
چو از میان چمن بوی آن کلاله برآید

[3] حکایت شب هجران نه آن حکایت حالیست
که شمه‌ای ز بیانش به صد رساله برآید

[4] ز گرد خوان نگون فلک طمع نتوان داشت
که بی ملالت صد غصه یک نواله برآید

[5] به سعی خود نتوان برد پی به گوهر مقصود
خیال باشد کاین کار بی حواله برآید

[6] گرت چو نوح نبی صبر هست در غم طوفان
بلا بگردد و کام هزارساله برآید

[7] نسیم زلف تو چون بگذرد به تربت حافظ
ز خاک کالبدش صد هزار لاله برآید

[1] When from the east ,the cup the holy traveller's existence the sun of wine of love cometh up .
From the garden of the cheek ,of the Saki the Murshid many a tulip of freshness cometh up .

[3] Not that tale of the enraptured state ,is the lament of the night of separation ,
That ,even in a hundred works ,a little of its explanation cometh forth .

[4] O heart from the revolving of the sky's inverted tray expect not
That ,without reproach and a hundred vexations ,a morsel cometh forth .

[5] To the jewel of desire union with the true Beloved one cannot go by one's own effort
Mere fancy it is that ,without the intermediary ,this work ,cometh forth .

[6] If ,like the prophet Nuh ,in respect to the deluge of grief ,patience be thine ,
Calamity turneth away and the desire of a thousand years cometh forth .

[7] If the breeze of Thy grace pass by the tomb of Hafiz ,
From his body's dust ,many a shout cometh forth .

[1] Wenn die Sonne des Weins vom Osten des Bechers heraufkommt, Sieh! wie im Rosenbeet des Schenken die Tulpe herauskommt.

[2] Auf den Rosen zerschlägt der Ostwind das Haar der Narziße, Wenn von der Mitte der Flur der Duft der Locken des Freunds kommt.

[3] Die Geschicht' der Trennung fürwahr! ist wahre Geschichte, Deren kleinster Geruch in keinem Buche zur Sprach' kommt.

[4] Geize niemals, mein Herz, nach dem niederen Tische des Schicksals, Weil mit hundert Beschwerden ein jeder Bißen hervorkommt.

[5] Keiner gelangt' durch eigenen Fleis zu der Pforte des Wunsches, Freilich meint' ich, daß dies auch ohne Hülfe zu Stand kommt.

[6] In des Grams Sündfluth bewähr' dich geduldig, wie Noe, Sey dann gewiß, daß dein Wunsch für tausend Jahre zu Stand kommt.

[7] Geh'st du einstens vorbei am Grabe Hafisens, so wiße, Daß aus seinem Staub ein Tausend von Seufzern hervorkommt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.52-4.52

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.52

German Translation

[1] بنال بلبل اگر با منت سر یاریست
که ما دو عاشق زاریم و کار ما زاریست

[2] در آن زمین که نسیمی وزد ز طره دوست
چه جای دم زدن نافه‌های تاتاریست

[3] بیار باده که رنگین کنیم جامه زرق
که مست جام غروریم و نام هشیاریست

[4] خیال زلف تو پختن نه کار هر خامیست
که زیر سلسله رفتن طریق عیاریست

[5] لطیفه‌ایست نهانی که عشق از او خیزد
که نام آن نه لب لعل و خط زنگاریست

[6] جمال شخص نه چشم است و زلف و عارض و خال
هزار نکته در این کار و بار دلداریست

[7] قلندران حقیقت به نیم جو نخرند
قبای اطلس آن کس که از هنر عاریست

[8] بر آستان تو مشکل توان رسید آری
عروج بر فلک سروری به دشواریست

[9] سحر کرشمه چشمت به خواب می‌دیدم
زهی مراتب خوابی که به ز بیداریست

[10] دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ
که رستگاری جاوید در کم آزاریست

[1] O distraught bulbul illusory lover bewail if ,the desire of being a lover with me ,thine is .
For ,we two are ,weeping lovers and our work ,weeping is .

[2] In that land the holy traveller's abode where bloweth the fragrant breeze from the true Beloved's tress divine attraction
For boasting of the fragrant jnusk - pods of Tatar ,what room is .

[4] To devise the fancy for Thy tress is not the work of immature ones
To go beneath the suspended chain of death the way of a bold one is .

[5] Wherefrom love ariseth ,is a hidden subtlety ,
Whose name neither the ruby lip ,nor the auburn hair is .

[6] The person's beauty is not the eye ,nor the tress ,nor the cheek ,nor the mole
In this matter many a thousand subtlety ,heart - possessing is .

[7] For half a barleycorn Kalandars of the Path purchase not ,
The satin coat of worldly rank of that one who void of skill and spirituality is .

[8] To Thy threshold the sky of joyousness one can reach only with difficulty .Yes :
With difficulty ,the ascent to the sky of joyousness is .

[9] In the morning ,in a dream ,I beheld the glance of union with Him
Oh excellent when the stage of sleeping better than the stage of waking is .

[10] Hafiz vex not His heart with weeping ,and conclude
For ,in little injurng ,everlasting safety is .

[1] Klage, klage Bülbül, wenn du mein Freund bist, Wir sind beide verliebt, die Klage ziemt uns.

[2] Wo die Locke des Freundes Geruch aushauchet, Was hat dorten zu thun die Moschusblase?

[3] Bringet, bringet mir Wein, mein Kleid zu färben, Denn ich taumle von Stolz und heiße weise.

[4] Unerfahrenen ziemt die Lust des Haar's nicht, Die Durchtriebenen schlägt der Vogt in Ketten.

[5] Ein verborgenes Ding erregt die Liebe, Weder Lippen noch Flaum sind dieses Etwas.

[6] Nicht die schöne Gestalt, nicht Maal und Wangen, Tausend Dingerchen sinds im Herzensraube.

[7] Nicht ein Körnlein verwirft der wahre Weise Um den Atlas des Manns, der tugendleer ist.

[8] Freylich ist es nicht leicht zu dir zu kommen, Schwer ists steigen hinauf zum Freudenhimmel.

[9] Ihren Wonnegenuß fand ich im Schlafe, O des seligen Schlafs, ich neid' ihn wachend. Sieh das Ende der Qual ist angelanget, Doch ich fürchte das End' ist Kälteanfang.

[10] Reiz mit Klagen Hafis! das Herz nicht, schweige, Denn das ewige Glück hat, wer nicht klaget.